ای آن‌که فراتر از حضور نوری!
با این همه کی ز دیده‌ام مستوری؟!
نزدیک‌تری از رگ گردن، ای دوست!
احساس نمی‌کنم که از من دوری!
رگبار به جای اشک می‌بارد دل
تا پا به حریم عشق بگذارد دل
تا ساحت دوست پر کشیدم، تا دست
از هرچه به غیر اوست بردارد دل
نزد تو دلی غرق گناه آوردیم
یک سینه پر از ناله و آه آوردیم
هر چند که سیلی‌خور سنگیم ولی
در کوچه‌ی عشق تو پناه آوردیم
#غلامرضا_شکوهی
در کوله بار غربتم یک دل
از روزهای واپسین مانده‌ست
عباس‌های تشنه لب رفتند
لب‌تشنه مَشکی بر زمین مانده‌ست
من بودم و او بود و گمنامی
نامش چه بود؟ انگار یادم نیست
بر شانه‌های سنگی دیوار
نام تو ای عاشق‌ترین، مانده‌ست
مثل نسیم صبح نخلستان
سرشار از زخم و سکوت و صبر
رفتید، اما در دلِ هر چاه
یک سینه آواز حزین مانده‌ست:
«رفتیم اگر نامهربان بودیم»
رفتند اما مهربان بودند
«رفتیم اگر بار گران» آری
بار گرانی بر زمین مانده‌ست
بر شانه‌ی خونین‌تان، یاران!
یک بار دیگر بوسه خواهم زد
برشانه‌ی خونین‌تان عطرِ
تابوت‌های یاسمین مانده‌ست
زآنان برای ما چه می‌ماند؟
یک کوله‌بار از خاطرات سبز
از من ولی یک چشمِ بارانی
تنها همین، تنها همین مانده‌ست
#علیرضا_قزوه
پیامبر اعظم (صلوات‌الله‌علیه):
اَلْبَخِیلُ مَنْ ذُکِرْتُ عِنْدَهُ فَلَمْ یُصَلِّ عَلَیَّ
بخیل کسی است که مرا پیش او یاد کنند و بر من صلوات نفرستد.
مکارم الأخلاق، ص۳۱۲
در مِهر پیامبر حیات است حیات
در نور هدایتش نجات است نجات
خواهی که تو را بخیل نشمارد کس
بفرست پس از نام «محمد»صلوات
#محمدجواد_غفورزاده
پیامبر اعظم (صلوات‌الله‌علیه):
إنَّما بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکارِمَ الْأخْلاقِ
من مبعوث شدم تا فضائل اخلاق را به کمال برسانم.
مکارم الأخلاق، ص۸
پیغمبر اعظم که به عصمت طاق است
در خُلق عظیم شهرۀ آفاق است
فرمود: ظهور نور من، بعثت من
رستاخیز مکارم اخلاق است
#محمدجواد_غفورزاده
مرگ باید سجده باشد، سجده‌ی پیش از قیام
اشهدم را خوانده‌ام ای مرگ زیبا السّلام
من چه دارم؟ یک دل دیوانه و یک جان مست
می‌توانم رفت تا عرش خدا با هرکدام
باید از این پس مرا در یادها پیدا کنند
شاعرم گم کرده دل، گم کرده جان، گم کرده نام
روز و شب با کربلا هم‌داستان بودم ولی
عاقبت در روضه‌ی آخر نیاوردم دوام
زندگی یعنی به روی نیزه لبخند حسین
مرگ یعنی کاروان عاشقان در راه شام
زندگی شعری‌ست محکم با ردیف مرگ من
وای اگر این شعر با ماندن بماند ناتمام
می‌روم اما بمان، ای عشق! با یاران من
سایه‌ی تو بر سرِ سرگشتگی‌ها مستدام
#میلاد_عرفان_پور
گهگاه تنفسی به اوقات بده
رنگی به همین آینه مات بده
من می‌دانم سرت شلوغ است ولی
گاهی به خودت وقت ملاقات بده
#محمدمهدی_سیار
امام جواد(علیه‌السلام):
مَنْ هَجَرَ الْمُدَاراةَ قَارَبَهُ الْمَکْرُوهُ؛
کسی که سازش و مدارا با مردم را رها کند، ناراحتی به او روی می‌آورد.
بحار الانوار، ج۷۵، ص۳۶۳
از دوست اگر دوست تمنا نکنی
این پنجره را به روی خود وانکنی
غم با دل تنگت آشنا خواهد شد
با اهل جهان اگر مدارا نکنی
#محمدابراهیم_لکزیان
چه شب است یا رب امشب که شکسته قلب یاران
چه شبى که فیض و رحمت، رسد از خدا چو باران
چه شبى که تا سحرگاه، ز فرشتگان «الله»
برکات آسمانى، برسد به جان نثاران
شب انس و آشنایى‌ست، شب عاشقان مهدى‌ست
شب وصل هر جدایى‌ست، شب اشک رازداران
شب تشنگان دیدار، شب دیدگان بیدار
شب سینه‌هاى سوزان، شب سوز سوگواران
شب قلب‌هاى لرزان، شب چشم‌هاى گریان
شب بندگان خالص، شب راز رستگاران
شب توبه و اجابت، شب صدق و معنویت
شب گریه و مناجات، شب شور و شوق یاران
شب نغمه هاى یاربّ، شب ذکر «توبه» بر لب
شب گوش دل سپردن، به سرود جویباران
چه بسا که تا سحرگاه، سفر شبانه رفتیم
که مگر نسیم لطفى، بوَزَد در این بهاران
چه خوش است یا رب امشب، که خطاى ما ببخشى
ز کرم کنى نگاهى به جمیع شرمساران
تو خدایى و خطاپوش، تو بزرگ و اهل احسان
گنه از غلام مسکین، کرم از بزرگواران
تو انیس خلوت دل، تو پناه قلب خسته
تو طبیب چاره‌سازى، تو کریم روزگاران
دل دردمند ما را، تو شفایى و تو درمان
به تو مبتلا و محتاج، نه منم، که صد هزاران
به خدائی‌ات خدایا، به مقام اولیایت
به فرشتگان، رسولان، به خشوع خاکساران
شب دلشکستگان را به سحر رسان، خدایا
ز فروغ خود بتابان، به دل امیدواران
#جواد_محدثی
امام هادی(علیه‌السلام):
اُلقَوُا النِّعَمَ بِحُسْنِ مُجَاوَرَتِهَا، وَ الْتَمِسُوا الزِّیَادَةَ مِنْهَا بِالشُّکْرِ عَلَیْهَا؛
برای نعمت‌ها، همسایه‌ی خوبی باشید و با شکرگزاری، خواستار افزایش آن باشید.
مسند الامام الهادی(علیه‌السلام)، ص۳۰۵
از لطف نسیم، گل شود گلگون‌تر
زیباتر و دلرباتر و موزون‌تر
پاکیزه دلان همیشه نعمت‌ها را
با شکر و سپاس می‌کنند افزون‌تر
#محمدجواد_غفورزاده
امام هادی(علیه‌السلام):
اَلتَّوَاضُعُ أَنْ تُعْطِیَ النَّاسَ مَا تُحِبُّ أَنْ تُعْطَاه؛
فروتنی در آن است که با مردم چنان باشی که دوست داری با تو چنان باشند.
المهجة البیضاء، ج۵، ص۲۲۵
جانا! به فروتنی، گر ایمان داری
یا میل به رفتار کریمان داری
با مردم روزگار خود همدل باش
آن‌گونه که انتظار از آنان داری
#محمدجواد_غفورزاده
