تا گریه بر حسین تمنای خلقت است
بین من و تمام ملائک رقابت است
نزدیک می‌کند دل ما را به هم حسین
این اشک روضه نیست، که عقد اخوت است
مقبول اگر شده‌ست نمازی که خوانده‌ایم
مُهر قبولی‌اش به خدا مهر تربت است
ما از غدیر، سینه‌زن کربلا شدیم
این دست‌های رو به خدا دست بیعت است
پیدا شدیم هرچه در این راه گم شدیم
یعنی فقط حسین چراغ هدایت است...
قرآن و منبر و دو سه خط روضهٔ عطش
ساعات خوب هفته همین چند ساعت است
حالا که بغض، بسته به من راه حرف را
مقتل بخوان که موقع ذکر مصیبت است...
#سعید_پاشازاده
#مرثیه_با_شکوه
