آخرین پناه من

دل شکسته...تن خسته، آمد از در ساعت
سلام داد و کمی مکث کرد باز به عادت

اجازه هست که در سایه‌ی نگاه تو باشم!؟
چقدر زود رسید این سوال او به اجابت

دو قطره اشک چکید این هم از جواب سلامت
دو قطره اشک چکید این هم از جواز زیارت

نشست گوشه‌ی صحن و به گنبد تو نظر دوخت
برایت از خود گفت از زمانه کرد شکایت

همین که خواست برای تو شعر تازه بخواند
سرش گرفت جنون و دلش گرفت طراوت

بلند شد وسط صحن...با چه وجد و غروری
و خواند آن غزلی را که گفته بود برایت:

تمام فصل‌های من کنار تو بهار شد
ببین چه ساده می‌شود به عشق تو دچار شد

زیارتت بهشت را به ارمغان می‌آورد
خوشا به حال آن کسی که با تو همجوار شد

فقط به خاطر حریم روح‌پرور تو بود
اگر کسی در این کویر خشک ماندگار شد

یکی یکی به خاک قم چکید اشک‌های تو
در انتظار دیدن برادرت انار شد

همیشه اولین و آخرین پناه من تویی
همیشه بی قراری‌ام کنار تو قرار شد


قرار بعدی خود را گذاشت با تو به فردا
دلش میان حرم ماند و رفت از در ساعت

#محمدجواد_الهی_پور

اقیانوس نور

هر قدم یک پنجره از شوق واکردی به سویم
می‌توانم از همین جا عطر صحنت را ببویم

قطره‌ام اما سرِ دریا شدن دارم دوباره
می روم خود را در اقیانوس نور تو بشویم

حُرّم و دارم به سمت شاه برمی‌گردم ای کاش
گرچه دستم خالی است اما نریزد آبرویم

لطف تو حتی مجال شرم را از من گرفته
مرحمت کردی نیاوردی بدی‌ها را به رویم

پابرهنه می‌دوم سوی تو مست از جام عشقم
قطره قطره چای شیرین عراقی‌ها سبویم

آن قدَر مستم که گاهی از خودم  می‌پرسم اصلا
من به سوی تو می‌آیم یا تو می‌آیی به سویم؟

بی‌تو سر شد در میان حیرت و غفلت، جوانی
با تو اما آب رفته باز می‌گردد به جویم

#محمدجواد_الهی_پور

جواد ابن الرضا

لطف تو بی‌واسطه دریای جودت بی‌کران
عالمی از فهم ابعاد وجودت ناتوان
 
صورت و سیرت... نه اصلاً عمرت از مضمون پر است
ماه گندمگون! غریب خانه! مولای جوان!
 
چاه‌های خشک با دست تو جوشان می‌شدند
ای نگاهت مثل چشمه! ای دلت آتشفشان!
 
روز حسرت هیچ‌کس حسرت نخواهد خورد تا
بخشش ابن الرضایی تو باشد در میان
 
داستان عمر تو کوتاه بود اما نبود
لحظه‌ای تاریخِ نور از ردپایت بی‌نشان
 
یوسفی اما عزیز خانه‌ات هم نیستی
یا سلیمانی که شأنش را نمی‌فهمد زمان
 
دوستانت بی‌وفایی... دشمنانت خون دل...
آشنای طعنه‌ای از کودکی... از این و آن
 
نامتان را شیعیان گاهی به قصد... بگذریم
ما چنین گفتیم تا وا شد دهان دیگران
 
از قضا من هم جواد بن الرضایم گر چه باز
بین ما فرق است مولا از زمین تا آسمان

#محمدجواد_الهی_پور