پروانه زاده‌ام

برگشتم از رسالت انجام داده‌ام
زخمی‌ترین پیمبر غمگین جاده‌ام

ناباورانه از سفرم خیل خارها
تبریک گفته‌اند به پای پیاده‌ام

یا نیست باورم که در این خاک خفته‌ای
یا بر مزار باور خود ایستاده‌ام

بارانم و ز بام خرابه چکیده‌ام
شرمندهٔ سه‌سالهٔ از دست داده‌ام

زیر چراغ ماه سرت خواب رفته‌ام
بر شانهٔ کجاوهٔ تو سر نهاده‌ام

دل می‌زدم به آب و به آتش برای تو
از خیمه‌ها بپرس که پروانه زاده‌ام

چون ابر آب می‌شدم از آفتاب شام
تا ذره‌ای خلل نرسد بر اراده‌ام

#رضا_جعفری