بازآ...

بازآ بازآ هر آنچه هستی بازآ
گر کافر و گبر و بت‌پرستی بازآ
این درگه ما درگه نومیدی نیست
صد بار اگر توبه شکستی بازآ

#ابوسعید_ابوالخیر

نزول رحمت

امام علی(علیه‌السلام):
بِبَذْلِ الرَّحْمَةِ تُسْتَنْزَلُ الرَّحْمَةُ
رحمت و دلسوزی در حق دیگران، موجب نزول رحمت می‌گردد.
غرر الحِکَم، ص۳۰۵

روشن چو دل از نور محبت گردد
با مهر قرین، دور ز محنت گردد
گر طالب رحمتی، به رحمت رو کن
رحمت سبب نزول رحمت گردد
 
#محمدعلی_مجاهدی

سعادت و شهادت

امام علی(علیه‌السلام):
وَ أَنَا أَسْأَلُ اللهَ بِسَعَةِ رَحْمَتِهِ وَ عَظِیمِ قُدْرَتِهِ عَلَى إِعْطَاءِ کُلِّ رَغْبَةٍ... أَنْ یَخْتِمَ لِی وَ لَکَ بِالسَّعَادَةِ وَ الشَّهَادَةِ
امام در پایان عهدنامه خود به مالک اشتر نوشت: از خدا به گشایش رحمت و بزرگى قدرتش که به واسطه آن هرچه بخواهـد عطا مى‌کنـد، مى‌خواهـم کـه پایان زندگى من و تو را نیک‌بختى و شهـادت قرار دهد.
نهج البلاغه، ص۴۴۵، نامه۵۳

این قلبِ به خون تپیده را دریابید
این جانِ به لب رسیده را دریابید
عمری‌ست که دلتنگ شهادت هستم
این از همه جا بریده را دریابید

#یوسف_رحیمی 

شهید محراب

جان با هیجان گِرد سرش می‌گردید
پروانه‌ی دل دور و برش می‌گردید
در عمرِ کمِ زمامداریِ علی
اسلام، به گِرد محورش می‌گردید


آفاق کجا نور جَلی را حس کرد؟
آرامش صبح اَزَلی را حس کرد؟
جز پنج بهار فرصت زود گذر
کی طعم عدالت علی را حس کرد؟


دل جام بلی ز روی میل از تو گرفت
تأثیر، ستاره‌ی سهیل از تو گرفت
ای روح دعا بعد تو شد عالمتاب
انوار دعایی که کمیل از تو گرفت


زیبایی چشمه‌سار در چشمش بود
دلتنگی و انتظار در چشمش بود
در کوفه‌ی بی‌وفا صبوری می‌کرد
با آن‌که همیشه خار در چشمش بود


شد تنگ غروب و بر دلم آه نشست
در دامن شب ستاره با ماه نشست
شیون ز کبوتران چاهی برخاست
فریاد تو وقتی به دل چاه نشست


برخاست، که عزم و استواری این است
بنشست، که صبر و بردباری این است
ذکر لب او «فُزتُ و رَبِّ الکعبه» است
در حال سجود، رستگاری این است


در چشم من آئینه علی، آب علی‌ست
مهتاب علی، مهر جهانتاب علی‌ست
خون سر او، کنار سجّاده نوشت
«مظلوم‌ترین شهیدِ محراب علی‌ست»


دریا بود و گهر به ساحل می‌داد
انگشتری خویش به سائل می‌داد
از کیسه‌ی نان خشک می‌کرد افطار
از کاسه‌ی شیر خود به قاتل می‌داد


گفتند: که پیش از عدم آمد به وجود
آن صدرنشین مسند غیب و شهود
یک روز طلوع کرد از کعبه‌ی عشق
یک روز غروب کرد در حال سجود


ای روح کرم که مظهر احسانی
«آنی» که اشاره کرد «حافظ» آنی
خورشیدی و ذرّه پروری آیینت
آیینه‌ی «هَل اَتی عَلَی الاِنسانی»


ای نام تو «دافِعُ النِّقَم» یا مولا
وی یاد تو «سابغُ النّعَم» یا مولا
ای چشم خدا، گوشه‌ی چشمی، که گرفت
آیینه‌ی دل، غبارِ غم یا مولا


مطلوب تمام اولیاء مطلب اوست
آیات توکّل و رضا بر لب اوست
رایات قیام و صلح و صبر و ایثار
بر دوش حسین و حسن و زینب اوست

#محمدجواد_غفورزاده
#از_کعبه_تا_محراب

چه کنم؟

ای خواب به چشمی که نمی‌خفت بیا
 ای خنده به غنچه‌ای که نشکفت بیا
 دیوار و در کوفه زبان شد که مرو
 امّا چه کنم فاطمه می‌گفت بیا

#علی_انسانی

محبت مولا

پیامبراعظم(صلوات‌الله‌علیه‌وآله):
عُنْوَانُ صَحیفَةِ الْمُؤْمِنِ حُبُّ عَلِیِّ بْنِ أبی‌طالِبٍ علیه‌السلام
عنوانِ نامه اعمال مؤمن در روز قیامت، محبت علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است.
بشارة المصطفى،‏ ج۲، ص۱۵۴

ایمان قدحی زلال از جام علی‌ست
بر شانۀ آسمان رد گام علی‌ست
پروندۀ مؤمنان چو تابنده شود
بر تارک آن تلألؤ نام علی‌ست

#حسین_ابراهیمی

طعم عدالت

آفاق کجا نور جَلی را حس کرد؟
آرامش صبح اَزَلی را حس کرد؟
جز پنج بهار فرصت زود گذر
کی طعم عدالت علی را حس کرد؟

#محمدجواد_غفورزاده

گریه از خوف خدا

امام علی(علیه‌السلام):
بُکاءُ الْعَبْدِ مِنْ خَشْیَةِ اللهِ یُمَحِّصُ ذُنُوبَهُ
گریه بنده از خوف خدا، گناهانش را از بین می‌برد.
غرر الحِکَم، ص۳۱۲

گر بنده به حق رسید، مولا گردد
وز بندگی ار گریخت، رسوا گردد
گریان چو شود چشم تو از ترس خدا
دامان تو از گنه مبرّا گردد
 
#محمدعلی_مجاهدی

یاریِ مظلوم

امام علی(علیه‌السلام):
کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً
با ستم‌کار در پیکار و ستم‌دیده را یار باشید.
نهج البلاغه، ص۴۲۱، نامه۴۷ (وصیت‌نامه حضرت)

برخیز اگر اهل غم و دردی تو
باید که به اصل خویش برگردی تو
با ظلم، ستیز کن در این وانفسا
گر یاریِ مظلوم کنی مردی تو

#مهدی_مقیمی

دشمن ظالم، یاور مظلوم

امام علی(علیه‌السلام):
کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً
با ستم‌کار در پیکار و ستم‌دیده را یار باشید.

نهج البلاغه، ص۴۲۱، نامه۴۷ (وصیت‌نامه حضرت)

در راه امام حق علمداری کن
ای پیرو مرتضی علی! کاری کن
برخیز به عزمِ رزم با ظلم و ستم
یعنی که ستم‌کشیده را یاری کن

#یوسف_رحیمی