یا صاحب الزمان

هر شب یتیم توست دل جمکرانی‌ام
جانم به لب رسیده، بیا یار جانی‌ام!

از بادها نشانی‌تان را گرفته‌ام
عمری‌ست عاجزانه پی آن نشانی‌ام

طی شد جوانی من و رؤیت نشد رُخت
«شرمنده جوانی از این زندگانی‌ام»

در این دهه اگر چه صدایت گرفته است
یک شب بخوان به صوت خوش آسمانی‌ام

در روضه احتمال حضورت قوی‌تر است
شاید به عشق نام عمویت بخوانی‌ام

هم پیر قدخمیدگی زینب توأم
هم داغ‌دار آن دو لب خیزرانی‌ام

این روزها که حال مرا درک می‌کنی
بگذار دست بر دل آتشفشانی‌ام

دربه‌دری برای غلام تو خوب نیست!
تأیید کن که نوکر صاحب زمانی‌ام

#عباس_احمدی