آن کشته که دین زنده ز نامش باشد
پاینده نماز از قیامش باشد
فرض است بر او گریه ولی برتر از آن
سرمشق گرفتن از مرامش باشد
#سیدرضا_مؤید
شعر هیأت
ناب‌ترین اشعار آیینی
شد وقت آن‌که از تپش افتند کائنات
خورشید ایستاد که «قد قامتِ الصّلاة»
این آه ابر‌ها‌ست زمین را دویده است؟
یا اشک فاطمه‌ست که افتاده در فرات
حَی عَلی الصّلاةِ حبیب است، عَجّلوا
قَد قامتِ الصّلاةِ امام است، الصّلاة
سجاده پهن شد وسط رزمگاه و بعد
در شطّ خون گرفت وضو چشمهٔ حیات
این آخرین جماعت مردان آشناست
اینجا نمی‌دهند به نامحرمان برات
رنگین‌کمانِ تیر، فضا را فرا گرفت
اما کسی به تیر نمی‌کرد التفات
ای آخرین نماز تو معراج بندگی!
ای «رکعت شکسته» به قربان سجده‌هات
«یا أیها الّذین» به دنیا امیدوار
سمت بهشت می‌رود این کشتی نجات
«یا أیها العزیز» سرت را بلند کن
بنگر که اوفتاده به پای تو کائنات
گردی فرا رسید و به هم ریخت مشرقین
یعنی که خاک بر سر دنیای بی‌حسین
#عباس_شاه_زیدی
اذان بگو که شهیدان همه به صف شده‌اند
که تیرها همه آمادهٔ هدف شده‌اند
پیمبرانه به تکبیر باز کن لب را
که از صدای تو ذرّات در شعف شده‌اند
برای چرخ زدن در حوالی خورشید
مدارهای سراسیمه جان به کف شده‌اند
به یُمن بارش احساس در مساحت ظهر
غبارها ز رُخ دشت برطرف شده‌اند
و کربلا شده دریایی از حماسه و شور
و ریگ‌های بیابان همه صدف شده‌اند
نماز عشق فقط سجده‌ای پر از خون است
اذان بگو که شهیدان همه به صف شده‌اند
#پروانه_نجاتی