کرامت بهار

آه می‌کشم تو را با تمام انتظار
پر شکوفه کن مرا ، ای کرامت بهار

در رهت به انتظار، صف به صف نشسته‌اند
کاروانی از شهید، کاروانی از بهار

بر سرم نمی‌کشی دست مهر اگر ، مَکش
تشنه‌ی محبتند لاله‌های داغدار

دسته دسته گم شدند سهره‌های بی‌نشان
تشنه تشنه سوختند ، نخل‌های روزه‌دار

می‌رسد بهار و من بی‌شکوفه‌ام هنوز
آفتاب من بتاب، مهربان من ببار!

#علیرضا_قزوه