آیهٔ تطهیر

زره پوشیده از قنداقه، بی‌شمشیر می‌آید
شجاعت ارث این قوم است، مثل شیر می‌آید

به روی دست بابا آسمان‌ها را نشان کرده
چقدر آبی به این چشمان بی‌تقصیر می‌آید!

زبانش کودکانه‌ست و نمی‌فهمم چه می‌گوید
ولی می‌خوانم از چشمش که با تکبیر می‌آید

به چیزی لب نزد جز آه، از لطف ستم اما
نمی‌دانم چرا از دست دنیا سیر می‌آید!

جهانی را شفاعت می‌کند با قطرهٔ اشکی
که از چشمش تو گویی آیهٔ تطهیر می‌آید

بگو ای آخرین سرباز میدان، چند سالت بود؟
که با خون دارد از زخم تو بوی شیر می‌آید


بخواب ای کودکم، لالا... که سیرابت کند دشمن
بخواب ای کودکم، لالا... که دارد تیر می‌آید

#علی_فردوسی
#دق_الباب