مقام رضا
يكشنبه, ۳ بهمن ۱۳۹۵، ۰۷:۵۹ ب.ظ
اگر وطن به مقام رضا توانی کرد
غبار حادثه را توتیا توانی کرد
جهان ناخوش اگر صد کدورت آرد پیش
ز وقت خوش همه را باصفا توانی کرد
ز سایهٔ تو زمین آفتابپوش شود
اگر تو دیدهٔ دل را جلا توانی کرد
جمال کعبه ز سنگ نشان توانی دید
اگر ز صدق طلب رهنما توانی کرد
بر آستان تو نقش مراد فرش شود
بساط خود اگر از بوریا توانی کرد
اگر چو شبنم گل ترک رنگ و بوی کنی
درون دیدهٔ خورشید جا توانی کرد
کلید قفل اجابت زبان خاموش است
قبول نیست دعا تا دعا توانی کرد
اگر ز خویش برآیی به تازیانهٔ وجد
سفر به عالم بیمنتها توانی کرد
تو را به هر غم و درد امتحان از آن کردند
که دردهای جهان را دوا توانی کرد
تو آن زمان شوی از اهل معرفت «صائب»
که ترک عالم چون و چرا توانی کرد
#صائب_تبریزی
- يكشنبه, ۳ بهمن ۱۳۹۵، ۰۷:۵۹ ب.ظ